Poprawne złożenie reklamacji sprawia wiele problemów kupującym i sprzedawcom. Ustawodawca sam w tym nie pomaga tworząc chaos (z założenia przejściowy) w podstawach do jej złożenia. Dlatego przychodzimy z pomocą. W poniższym artykule wyjaśniono podstawowe różnice pomiędzy reklamacją składaną z tytułu niezgodności towaru z umową, rękojmi, a gwarancji. Tak, to trzy różne tryby złożenia reklamacji i warto abyś je poznał.

Reklamacja, a podstawa reklamacji

W słowniku Języka polskiego PWN reklamację zdefiniowano jako 1. «zwrócenie się do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi w sprawie ujawnionych wad towaru, niedokładności w dostawie, w rachunku, w wykonaniu usługi itp. z żądaniem naprawienia szkód» 2. «zażalenie, skarga złożone w tej sprawie. Jak widać pojęcie to ma dwa znaczenia – jedno węższe, związane bezpośrednio z obrotem gospodarczym. Drugie szersze, obejmująca każde złożone zażalenie w toczącej się sprawie.

Jako że reklamacja jest terminem języka potocznego, a nie prawnego, to przez reklamację można rozumieć również procedury reklamacyjne, które różnią się w zależności od charakteru reklamowanego świadczenia lub wybranej podstawy prawnej.

W związku z tym w celu uniknięcia późniejszych nieporozumień niezbędne jest wskazanie konkretnej podstawy prawnej składanej reklamacji. Podstawą prawną będzie już natomiast rękojmia lub niezgodność towaru z umową (w zależności od tego, czy umowa została zawarta przed, czy po 25 grudnia 2014 r.) albo gwarancja – jeżeli taka została udzielona.

WAŻNE! Składając reklamację wskaż wyraźnie jej podstawę. Ułatwi to późniejsze ustalenie Twoich uprawnień i możliwych żądań oraz obowiązków sprzedawcy. Jeżeli nie jesteś pewien, czy została udzielona gwarancja (np. nie otrzymałeś odrębnej karty gwarancyjnej), to zawsze możesz skorzystać z reklamacji na podstawie ustawy – rękojmi albo niezgodności towaru z umową. W większości przypadków reklamacja na podstawie ustawowej może się okazać dla Ciebie korzystniejsza, chociażby z uwagi na jasne określenie terminu na ustosunkowanie się sprzedawcy do Twojej reklamacji. Ważne abyś wybór podjął świadomie.

 Pamiętaj także, że 25 grudnia 2014 roku weszła w życie ustawa z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta (Dz.U. 2014 poz. 827), która uchyliła m.in. ustawę z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176, z późn. zm.) oraz znowelizowała Kodeks Cywilny. Podkreślić trzeba, że ustawodawca zdecydował, że pomimo jej uchylenia, będzie miała ona zastosowanie że umów zawartych przed datą 25 grudnia 2014 r.

Różnice pomiędzy niezgodnością towaru z umową, rękojmia i gwarancją

Poniższa tabela przedstawia elementarne podstawy prawne reklamacji. Pomoże Ci ona w łatwy sposób rozróżnić różnice pomiędzy poszczególnymi podstawami reklamacji.

Niezgodność towaru z umową Rękojmia Gwarancja
podstawa prawna art. 4 – 11 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego(stosuje się do umów sprzedaży zawieranych przed 25 grudnia 2014 roku) art. 556 – 576 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks cywilny(stosuje się do umów sprzedaży zawieranych od 25 grudnia 2014 roku) art. 13 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego(stosuje się do umów sprzedaży zawieranych przed 25 grudnia 2014 roku).Jest to tzw. gwarancja konsumencka. art. 577 – 582 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. -Kodeks cywilny(stosuje się do umów sprzedaży zawieranych od 25 grudnia 2014 roku).Jest to tzw. gwarancja kodeksowa.
Charakter prawny Ustawowe – obowiązkowe (nie można wyłączyć) Ustawowe – obowiązkowa (nie można wyłączyć w obrocie z konsumentem, można modyfikować w obrocie między przedsiębiorcami) Dobrowolna (gwarancja nie musi być udzielona, a jej udzieleniu decyduje gwarant)
Podmiot rozpatrujący reklamację Sprzedawca Sprzedawca Gwarant (którym może być np. producent, dystrybutor, importer, sprzedawca)
Co podlega reklamacji? Niezgodność z umową towaru konsumpcyjnego z umową.Przez pojęcie towaru konsumpcyjnego ustawodawca rozumie rzecz ruchomą nabywaną przez osobę fizyczną w celu niezwiązanym z jej działalnością zawodową lub gospodarczą.Z niezgodnością mamy do czynienia, gdy:

  • Towar nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany, np. lodówka nie chłodzi; gdy
  • jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju, np. wodoodporna kurtka przecieka;
  • gdy towar nie odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela; w szczególności uwzględnia się zapewnienia, wyrażone w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnoszące się do właściwości towaru, w tym także terminu, w jakim towar ma je zachować, np. zapewnienie producenta, że laptop wytrzymuje na baterii 8 godzin, a w rzeczywistości czas ten jest zdecydowanie krótszy.
Wada fizyczna i wada prawna.Wada fizyczna, która polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową – jest nią m.in.:

  • brak właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia, np. telefon komórkowy uniemożliwia przeprowadzenie połączenia głosowego;
  • brak właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór, np. mrozoodporne płytki pękają;
  • nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia, np. kupujący chciał kupić naczynie, które można używać do podgrzewania żywności w kuchence mikrofalowej, a w trakcie użycia uległo ono uszkodzeniu;
  • została kupującemu wydana w stanie niezupełnym, np. wydanie tabletu bez ładowarki, która jest w zestawie)

lub wada prawna, np. stanowi ona własność osoby trzeciej, bo pochodzi z kradzieży, jest obciążona prawem osoby trzeciej – przysługuje jej prawo pierwokupu; ograniczenie w korzystaniu z towaru lub rozporządzaniu nim wynika z decyzji lub orzeczenia właściwego organu, np. rzecz sprzedana została wcześniej zabezpieczona w postępowaniu karnym jako dowód w sprawie.Należy też pamiętać, że jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.

Właściwość sprzedanego towaru konsumpcyjnego nie odpowiadająca właściwości wskazanej w oświadczeniu gwaranta zamieszczonego w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie, odnoszącego się do tego towaru. Brak właściwości określonych w oświadczeniu gwarancyjnym.Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie – w doktrynie wskazuje się, że w ocenie oświadczeń pochodzących od reklamodawców należy zachować daleko idącą ostrożność w zakresie ich klasyfikowania czy przypisywania im określonych znaczeń. W zasadzie można założyć, że żadna z wypowiedzi publicznych dotyczących wprost rzeczy wprowadzanych do obrotu nie jest bez znaczenia i wywołuje w zależności od ich treści określone skutki. Przykładowa wypowiedź reklamowa odnosząca się do opon zimowych określonego producenta, wskazująca na liczbę kilometrów, jakie ich użytkownik może na nich przejechać, oznacza, że jest to zapewnienie o pewnych właściwościach opon, które trzeba oceniać przez pryzmat zapewnień, o których mowa w art. 556[1] Kodeksu Cywilnego. (dot. wad fizycznych rzeczy – przyp. autora).Natomiast jeżeli wypowiedź ta zostanie uzupełniona o sposób zachowania się producenta (sprzedawcy) w sytuacji, gdy na wspomnianych oponach nie da się przejechać wzmiankowanej w wypowiedzi liczby kilometrów, na przykład „wtedy wymienię te opony na nowe”, to tę wypowiedź tak ukształtowaną należy ocenić jako wypowiedź, która zadość uczyni oświadczeniu gwarancyjnemu.
Okres Dwa lata od wydania towaru konsumpcyjnego kupującemu, w tym przez pierwsze 6 miesięcy domniemywa się, że ujawniona wada tkwiła w towarze w momencie jego wydania, więc to na sprzedawcy (zgodnie z art. 6 Kodeksu Cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego
wywodzi skutki prawne) ciąży obowiązek obalenia tego domniemania;
Termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru.
W przypadku rzeczy używanej termin można skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.
W doktrynie wskazuje się, że domniemanie dotyczy tylko momentu w którym dana wady istniała tj. w momencie wydania towaru konsumentowi, a nie samego faktu istnienia wady. Dlatego to na nim ciąży obowiązek przeprowadzenia dowodu, że reklamowany towar rzeczywiście nie posiada danej właściwości/nie nadaje się do danego celu/nie spełnia danego oczekiwania – często wystarczą tu jednak proste środki dowodowe, jak np. oględziny, dostarczenie fotografii albo samo to, że sprzedawca taki fakt przyznaje lub go nie kwestionuje; aczkolwiek w wyjątkowych wypadkach i tutaj może zajść potrzeba przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.
Należy pamiętać, że upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień wynikających
z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli sprzedawca w chwili
zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego.
Dwa lata od wydania towaru, w tym przez pierwsze 12 miesięcy domniemywa się, że ujawniona wada tkwiła w towarze w momencie jego wydania, więc to na sprzedawcy (zgodnie z art. 6 Kodeksu Cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne) ciąży obowiązek obalenia tego domniemania.
Zgodnie ze stanowiskiem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, to przedsiębiorca, aby uchylić się od odpowiedzialności, musi wykazać, że wada jest wynikiem nieprawidłowego zachowania konsumenta, który spowodował jej powstanie, np. wada powstała przez uszkodzenie mechaniczne. W związku z powyższym jest on zobowiązany przedstawić dowody wskazujące na nieistnienie wady w momencie wydania towaru konsumentowi. Nie może on także przerzucić na niego ciężaru wykazywania tez przeciwnych, np. wymagać przedłożenia opinii niezależnego rzeczoznawcy.
Wydaje się, że w związku z wydłużeniem okresu tego domniemania z 6 do 12 miesięcy aktualna pozostanie teza dot. obowiązku konsumenta wykazania, że dany towar posiada wadę.
W pozostałym okresie 12 miesięcy ciężar dowodowy obciąża konsumenta i to na nim spoczywa obowiązek wykazania, że wada istniała w towarze w momencie jego wydania.
Gdy chodzi o wady nieruchomości – przed upływem pięciu lat od dnia wydania rzeczy kupującemu.
Jeżeli kupującym jest konsument a przedmiotem sprzedaży jest używana rzecz ruchoma, odpowiedzialność sprzedawcy może zostać ograniczona, nie mniej niż do roku od dnia wydania rzeczy kupującemu.
Należy pamiętać, że upływ terminu do stwierdzenia wady nie wyłącza wykonania uprawnień z tytułu rękojmi, jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił.
Dwa lata od wydania towaru kupującemu, chyba, że zastrzeżono innym termin.
Termin zawiadomienia sprzedawcy o ujawnieniu wady Dwa miesiące od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, pod rygorem utraty uprawnień konsumenckich. Kodeks Cywilny nie przewiduje terminu na zawiadomienie sprzedawcy. Termin może być wskazany w karcie gwarancyjnej.
Uprawnienia kupującego Uprawnie do żądania doprowadzenia towaru do stanu zgodnego z umową poprzez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy.
Sprzedawca może nie spełnić żądania kupującego, jeśli jest ono niemożliwe lub wymaga nadmiernych kosztów, np. dany model pralki nie jest już produkowany i niemożliwa jest jego wymiana.
Jeżeli z ww. przyczyn kupujący nie może żądać naprawy ani wymiany, albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy, w przypadku gdy wada jest istotna.
Ustawodawca w celu ochrony zawartej umowy przewidział szczeblową konstrukcję składania reklamacji – kupujący nie może od razu żądać obniżenia ceny albo od umowy odstąpić.
Należy pamiętać, że ustawodawca przewidział 14-dniowy termin na ustosunkowanie się sprzedawcy do żądania kupującego i że przekroczenie tego terminu skutkuje uznaniem żądania za uzasadnione.
Kodeks Cywilny umożliwia kupującemu złożenie od razu oświadczenia o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy (w przypadku gdy wada jest istotna), jednakże w tym przypadku w celu ochrony interesów sprzedawcy ustawodawca umożliwił mu sprzeciwienie się wyborowi konsumenta i zaproponowanie niezwłocznej i nie wywołującej nadmiernych niedogodności dla kupującego wymianę rzeczy na wolną od wad albo usunięcie wady.
Zgodnie ze stanowiskiem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów sprzedawca ma prawo do złożenia jedynie propozycji zmiany roszczenia reklamacyjnego. Nie jest tym samym upoważniony do samowolnej wymiany czy naprawy, bez wcześniejszego poinformowania o tym fakcie kupującego.
Ponadto pamiętać należy, że w przypadku, gdy rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady, to uprawnienie to nie przysługuje sprzedawcy, czyli gdy sprzedawca uznał reklamację z tytułu rękojmi komputera, w którym zepsuł się dysk twardy i komputer naprawi, to jeżeli ponownie w tym komputerze zepsuje się dysk twardy albo np. płyta główna, to sprzedawca nie może już w ramach rękojmi naprawić ani wymienić towaru, nawet jeżeli zrobiłby to niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności.
Należy jednak pamiętać, że kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna.
W przypadku, gdy konsument w ramach rękojmi zażąda naprawienia towaru albo wymiany towaru na wolny od wad sprzedawca ma prawo odmówić spełnienia jego żądania, gdy jest ono niemożliwe do spełnienia przez sprzedawcę lub wymaga nadmiernych kosztów oraz może zaproponować inne rozwiązanie. Konsument jednak ma prawo zmienić swoje żądanie, np. zażądać obniżenia ceny.
Należy pamiętać, że jeśli kupujący jest konsumentem zażądał wymiany rzeczy lub usunięcia wady albo złoży oświadczenie o obniżeniu ceny, określając kwotę, o którą
cena ma być obniżona, a sprzedawca nie ustosunkował się do tego żądania
w terminie czternastu dni
, uważa się, że żądanie to uznał za uzasadnione.
Obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie, odnoszących się do towaru konsumpcyjnego Obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego określone w oświadczeniu gwarancyjnym, w szczególności mogą polegać na zwrocie zapłaconej
ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług
Termin przedawnienia roszczeń kupującego Uprawnienia kupującego przedawniają się z upływem roku od
stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru
konsumpcyjnego z umową, jednakże przedawnienie nie może się skończyć przed upływem okresu odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy. Podsumowując, gdy konsumentowi w trzecim miesiącu zepsuje się dysk twardy w komputerze i w terminie dwóch miesięcy poinformuje o tym sprzedawcę, to swoich roszczeń może dochodzić przez kolejne 21 miesięcy.
Roszczenie o usunięcie wady lub wymianę rzeczy sprzedanej na wolną od wad przedawnia się z upływem roku, licząc od dnia stwierdzenia wady.
Jeżeli kupującym jest konsument, bieg terminu przedawnienia nie może zakończyć się przed upływem terminu określonego odpowiedzialności sprzedawcy z tytułu rękojmi. Ponadto w tym terminie kupujący może złożyć oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny z powodu wady rzeczy sprzedanej. Jeżeli kupujący żądał wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady, bieg terminu do złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny rozpoczyna się z chwilą bezskutecznego upływu terminu do wymiany rzeczy lub usunięcia wady.
Wzajemna relacja Należy pamiętać, że kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji. Jest to zgodne z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1974 r (II CR 313/74) obowiązek wynikający z gwarancji istnieje obok obowiązku wynikającego z rękojmi i niezależnie od niego. Dlatego też kupujący, którego żądania nie zostały uwzględnione z tytułu gwarancji bez przeszkód może w stosunku do tej samej wady dochodzić swoich praw w ramach reklamacji z tytułu rękojmi. Ewentualne wątpliwości w tym zakresie wyjaśnił dodany od 25 grudnia 2014 r. art. 579 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:„Art. 579. § 1. Kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji. § 2. Wykonanie uprawnień z gwarancji nie wpływa na odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi. § 3. Jednakże w razie wykonywania przez kupującego uprawnień z gwarancji bieg terminu do wykonania uprawnień z tytułu rękojmi ulega zawieszeniu z dniem zawiadomienia sprzedawcy o wadzie. Termin ten biegnie dalej od dnia odmowy przez gwaranta wykonania obowiązków wynikających z gwarancji albo bezskutecznego upływu czasu na ich wykonanie.”;
Jednakże, jak słusznie stwierdził Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 23 stycznia 2003 r. (I ACa 667/02) wykluczona jest możliwość konstruowania roszczeń – hybryd o mieszanym charakterze, utworzonych z fragmentów każdego z reżimów pozostających w zbiegu. Tak jak nie wolno konstruować mieszanego roszczenia odszkodowawczego deliktowo-kontraktowego, tak samo niedopuszczalne jest konstruowanie jednego roszczenia z fragmentów rękojmi i gwarancji.
Każdy dokument gwarancyjny skierowany do konsumentów powinien zawierać stwierdzenie, że gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej.
Ponadto ustawodawca przewidział, że wykonanie przez kupującego uprawnień z gwarancji nie wpływa na odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi – kupujący, któremu gwarant wymienił albo naprawił towar w ramach gwarancji nie traci możliwości skorzystania z reklamacji z tytułu rękojmi w stosunku do później ujawnionych wad towaru.
Pamiętać również należy, że w razie wykonywania przez kupującego uprawnień z gwarancji bieg terminu do wykonania uprawnień z tytułu rękojmi ulega zawieszeniu z dniem zawiadomienia sprzedawcy o wadzie. Termin ten biegnie dalej od dnia odmowy przez gwaranta wykonania obowiązków wynikających z gwarancji albo bezskutecznego upływu czasu na ich wykonanie.

 WARTO ZAPAMIĘTAĆ!

Konsument może w ramach reklamacji skorzystać zarówno z uprawnienia z tytułu niezgodności towaru z umową (do umów zawartych przed 25 grudnia 2014 roku), rękojmi (do umów zawieranych od 25 grudnia 2014 roku), czy gwarancji.  Należy podkreślić, że sprzedawca nie ma uprawnień do narzucenia konsumentowi podstawy zgłoszonej reklamacji.  A wykonanie  uprawnień  z  gwarancji  nie  wpływa  na  odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi.

Różnice w reklamacji na podstawie ustawowej zostały wyczerpująco opisane tutaj: http://prokonsumencki.pl/blog/reklamacja-towaru-przez-konsumenta-przed-i-po-25-grudnia-2014-roku-czyli-co-zmieni-nowa-ustawa-o-prawach-konsumenta/

Należy pamiętać, że udzielenie kupującemu gwarancji następuje bez odrębnej opłaty przez oświadczenie gwaranta, zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym, a ponadto oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone także w reklamie. Należy pamiętać, że mowa tu o tzw. gwarancji kodeksowej. A w systemie istnieją także inne rodzaje gwarancji, np. do 25 grudnia 2015 roku obok gwarancji kodeksowej istniała tzw. gwarancja konsumencka – wyłączała ona możliwość skorzystania przez konsumenta z przepisów Kodeksu Cywilnego dotyczących reklamacji. Nowelizacja Kodeksu Cywilnego doprowadziła do włączenia gwarancji konsumenckie w zakres gwarancji kodeksowej. Ponadto  należy wskazać, że gwarant może dowolnie ukształtować dokument gwarancyjny, np. udzielić gwarancji za opłatą. Pamiętać trzeba jednak, że (nie wchodząc w rozważania dot. natury prawnej gwarancji) postanowienia dokumentu gwarancyjnego/oświadczenia gwarancyjnego mogą zawierać klauzule niedozwolone – w rejestrze klauzul dozwolonych odnaleźć możemy  także gwarancyjne postanowienia niedozwolone.

Co musi zawierać dokument gwarancyjny/oświadczenie gwarancyjne?

Jest to tzw. gwarancja konsumencka. Jest to tzw. gwarancja kodeksowa.
Wedle art. 13 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (stosuje się do umów sprzedaży zawieranych przed 25 grudnia 2014 roku) Wedle art. 577 [1] ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny(stosuje się do umów sprzedaży zawieranych od 25 grudnia 2014 roku)
Jeżeli rzecz jest wprowadzana do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej, oświadczenie gwarancyjne sporządza się w języku polskim, jednakże do nazw własnych, znaków towarowych, nazw handlowych, oznaczeń pochodzenia towarów oraz zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej, nie stosuje się tego wymogu.
W dokumencie gwarancyjnym należy zamieścić podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeń z gwarancji, w szczególności:

  • nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • czas trwania ochrony gwarancyjnej,
  • terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej,
  • uprawnienia przysługujące w razie stwierdzenia wady,
  • stwierdzenie, że gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej.
Oświadczenie gwarancyjne zawiera podstawowe informacje potrzebne do wykonywania uprawnień z gwarancji, w szczególności:

  • nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • czas trwania ochrony gwarancyjnej,
  • terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej,
  • uprawnienia przysługujące w razie stwierdzenia wady,
  • stwierdzenie, że gwarancja nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z przepisów o rękojmi za wady rzeczy sprzedanej.

Jak widać ustawodawca nie zmienił minimalnych wymagań informacyjnych, które gwarant musi przekazać kupującego. Podkreślić należy, że katalogi zawarte w przedmiotowych artykułach mają charakter otwarty, a więc nic nie stoi na przeszkodzie, żeby gwarant podał więcej informacji.

Podsumowanie

Podsumowując, w polskim systemie prawnym istnieją 3 podstawy wniesienia reklamacji i przy jej składaniu należy pamiętać o wybraniu poprawnej, np. nie można złożyć reklamacji z tytułu rękojmi dla laptopa kupionego 16 listopada 2014 roku i na odwrót – nie można złożyć reklamacji z tytułu niezgodności towaru z umową dla laptopa kupionego 16 marca 2015 roku.

Ponownie należy podkreślić, sprzedawca nie ma uprawnień do narzucenia konsumentowi podstawy zgłaszanej reklamacji. Nie może on (w sytuacji reklamacji z tytułu niezgodności towaru z umową, czy rękojmi) przekazać jej do rozpatrzenia producentowi. A także co podkreślił Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 29 kwietnia 2014 r. (Sygn. akt: I ACa 1382/13) – „co istotne, ten rodzaj odpowiedzialności dotyczy sprzedawcy, co oznacza, że kupujący ze swoimi roszczeniami reklamacyjnymi nie może wystąpić bezpośrednio do producenta, jeśli to nie on jest stroną transakcji”. W terminie 14-dniowym sprzedawca może ją uznać albo odrzucić, pamiętać jednak musi, że jeśli przekroczy ten termin ustawodawca „karze” go stwierdzając, że uznał w całości żądanie konsumenta.